H Eτήσια Tακτική Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων πραγματοποιήθηκε την 1η Ιουνίου 2022 στο ξενοδοχείο Royal Olympic και είχε δύο μέρη: το πρώτο που απευθύνεται μόνο στα μέλη του Συνδέσμου, όπου γίνεται ο απολογισμός πεπραγμένων του Διοικητικού Συμβουλίου 2021 με θέματα

  1. Έκθεση πεπραγμένων Δ.Σ. του έτους 2021 και συζήτηση
  2. Έκθεση της Ελεγκτικής Επιτροπής επί του Οικονομικού Απολογισμού 2021
  3. Προϋπολογισμός δαπανών-εσόδων 2022
  4. Πρόταση τροποποίησης Καταστατικού ΣΜΕ
  5. Πρόταση τροποποίησης Κώδικα Αρχών Βιώσιμης Ανάπτυξης
  6. Ψηφοφορία εγκρίσεων ή μη των ανωτέρω

Μετά το πέρας του απολογιστικού μέρους της ΓΣ, ακολούθησε η βράβευση του πρώτου σε βαθμολογία φοιτητή μεταλλευτικής σχολής και το δεύτερο μέρος με δύο συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης. Η πρώτη είχε θέμα «Οι προκλήσεις και οι ευκαιρίες της εξόρυξης σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα)» και η δεύτερη θα είχε θέμα «Εξορυκτική Βιομηχανία 4.00: Νέες γνώσεις και δεξιότητες». Οι συζητήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν μεταξύ μελών, εκπροσώπων φορέων και πολιτικής ηγεσίας.

Αναλυτικότερα:

Στο πρώτο μέρος της Γενικής Συνέλευσης, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων κ. Α. Κεφάλας, παρουσίασε τον Απολογισμό Πεπραγμένων του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΜΕ για το 2021, δίνοντας ως κεντρικό μήνυμα ότι:

«Αν αυτός ο απολογισμός για το 2021 είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικός, η συνειδητοποίηση των συνθηκών που καλούμαστε να διαχειριστούμε σήμερα μας υπενθυμίζει ότι για το κλάδο μας σπάνια υπάρχουν ιδανικές συνθήκες

 Τα αποτελέσματα  στη διάρκεια του 2021 δεν μας αφήνουν ικανοποιημένους, παρά την αύξηση του όγκου παραγωγής και των πωλήσεων κατά 10% , ο κατάλογος των αιτημάτων και των ανεπίλυτων προβλημάτων μεγαλώνει, δημιουργώντας εμπόδια στην ανάπτυξη ενός ανθεκτικού και σημαντικού κλάδου της εθνικής οικονομίας»

 «Ήδη  από τα μέσα του περασμένου χρόνου σταδιακά προστέθηκαν στις υγειονομικές και εφοδιαστικές δυσκολίες και νέες προκλήσεις όπως η ενεργειακή κρίση, οι ελλείψεις σε μηχανήματα και ανταλλακτικά και το φάσμα του πληθωρισμού, ενώ από τις αρχές του 2022 η Ευρώπη, κατά κύριο λόγο, και υπόλοιπος κόσμος  βρίσκονται  αντιμέτωποι με τις συνέπειες του πρώτου πολέμου στην ευρωπαϊκή ήπειρο στον τρέχοντα αιώνα.

Σ΄ αυτό το ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε με σύνεση, να προστατεύσουμε το ανθρώπινο κεφάλαιο και να διασφαλίσουμε την ανθεκτικότητά μας. Οι τυχούσες προβλέψεις για το εγγύς μέλλον είναι ιδιαίτερα επισφαλείς, όμως θα πρέπει να κινηθούμε ώστε να είμαστε καλά προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση των δυσχερειών στην εφοδιαστική αλυσίδα, το υψηλό ενεργειακό κόστος, το πληθωριστικό περιβάλλον αλλά και τις προκλήσεις στον ομαλό εφοδιασμό των πελατών μας, την προσαρμογή στις απαιτήσεις της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και στις πιθανολογούμενες γεωπολιτικές αλλαγές », τόνισε ο πρόεδρος του ΣΜΕ.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Α. Κεφάλας

Η συνολική επίδοση του κλάδου αποτυπώνεται σε αύξηση του όγκου παραγωγής και των πωλήσεων κατά 10% και της αξίας των εξαγωγών κατά 15%, συνοδευόμενη από αύξηση της παραγωγικότητας.

 Όσον αφορά τις επιμέρους τάσεις στις δραστηριότητες μας στο 2021, επισημαίνουμε: 

  • την αυξημένη ζήτηση μετάλλων και των προϊόντων λευκολίθου, η οποία οδήγησε σε σημαντικές αυξήσεις τιμών στη διάρκεια του έτους, με σημαντική άνοδο όμως και του κόστους παραγωγής λόγω υψηλών τιμών της ενέργειας
  • την ανάκαμψη των βιομηχανικών ορυκτών στα επίπεδα του 2019, με παρόμοιες προκλήσεις στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής και στη λειτουργία της εφοδιαστικής αλυσίδας
  • την σημαντική ζήτηση ελληνικού μαρμάρου στο εξωτερικό, την αναθέρμανση της κατανάλωσης στην εσωτερική αγορά αλλά με το υψηλό κόστος ενέργειας και υλικών να απορροφά σημαντικό μέρος των οικονομικών αποτελεσμάτων
  • τη συνεχιζόμενη άνοδο ζήτησης αδρανών υλικών, κυρίως χάρη στην οικοδομική δραστηριότητα και τα έργα των Περιφερειών, ενώ ακόμα αναμένονται να αρχίσουν μεγάλα κατασκευαστικά έργα.
  • τη σημαντική υποστήριξη του λιγνίτη στη διασφάλιση της επάρκειας ηλεκτρικής ενέργειας σε κρίσιμες περιόδους, η οποία οδήγησε σε αύξηση της εξόρυξής του κατά 10% σε σχέση με το 2021.

 Το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για την αποτελεσματική λειτουργία και την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των μελών μας και του κλάδου μας. Ο Σύνδεσμός , θεσμικά εκπροσωπώντας τον κλάδο , έδωσε ιδιαίτερο βάρος στην καταγραφή των εμποδίων και την συστηματική επικοινωνία των προτεινομένων λύσεων σε πολλαπλά επίπεδα και ευκαιρίες. Οργανώθηκαν συναντήσεις και γραπτές ανταλλαγές  με τα αρμόδια υπουργεία, συμμετοχές σε  ημερίδες διαμόρφωσης πολιτικής και σε δημόσιες διαβουλεύσεις νομοθετημάτων που μας αφορούν.

Αξιολογώντας αυτές τις δράσεις εκτιμάμε ότι είχαμε τη δυνατότητα να ακουστούμε, τα αποτελέσματα όμως στη διάρκεια του 2021 δεν μας αφήνουν ικανοποιημένους διότι ο κατάλογος των αιτημάτων και των ανεπίλυτων προβλημάτων μεγαλώνει, δημιουργώντας εμπόδια στην ανάπτυξη ενός ανθεκτικού και σημαντικού κλάδου της εθνικής οικονομίας.

 Ο Σύνδεσμός μας θα συνεχίσει:

 -την επίμονη προσπάθεια για τη συνεχή βελτίωση των επιδόσεων στον τομέα υγείας και ασφάλειας στοχεύοντας στον μηδενισμό των ατυχημάτων

-στη συστηματική αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εργαζομένων του κλάδου αλλά και την επιδίωξη της γρήγορης επίλυσης των χρονιζόντων προβλημάτων στην έκδοση επαγγελματικών  αδειών που έχουν οδηγήσει σε σημαντικές ελλείψεις σε χειριστές μηχανημάτων και γομωτές και οι οποίες απειλούν την ομαλή παραγωγή

-στην συστηματική επικοινωνία της σημασίας του κλάδου μας για τη χώρα μας και την Ευρώπη, στο νέο περιβάλλον που δημιουργεί η Πράσινη Συμφωνία αλλά και η παγκόσμια ανακατανομή εργασιών και ισχύος

-την κινητοποίηση ώστε να επιλυθούν χρονίζοντα προβλήματα στο ρυθμιστικό μας περιβάλλον που δυσχεραίνουν την πλήρη ανάπτυξη του δυναμικού μας

-να συμμετέχει στη διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας της χώρας με την διατήρηση επαρκούς παραγωγής λιγνίτη

 Μέσα από τις δράσεις μας και τις παρεμβάσεις μας στη περασμένη χρονιά αποδείξαμε ότι ο εξορυκτικός κλάδος με το Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων  πρέπει να έχει θέση στο τραπέζι των συζητήσεων που αφορούν σε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας μας που θα χαρακτηρίζεται από καινοτομία, παραγωγικότητα, εξωστρέφεια και σεβασμό στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.

 Μία σπουδαία ρήση λέει: «Αν θέλεις να φτάσεις γρήγορα πήγαινε μόνος, αν θέλεις να πας μακριά πήγαινε μαζί με άλλους».

Αυτό αφορά και εμάς στην εξορυκτική βιομηχανία αλλά και την ηγεσία της χώρας μας καταλήγει το μήνυμα του προέδρου του ΣΜΕ

For privacy reasons YouTube needs your permission to be loaded. For more details, please see our Όροι Χρήσης και Πολιτική Απορρήτου.
I Accept

 

Κάνωντας κλικ στην εικόνα μπορείτε να κατεβάσετε τον Απολογισμό Πεπραγμένων Δ.Σ. 2021

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η βράβευση του πρώτου σε βαθμολογία σπουδαστή της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων και Μεταλλουργών Μηχανικών ΕΜΠ κ. Φ. Τσιώλη, με βαθμολογία (9,50). Στη βράβευση παρέστη και ο επιβλέπων καθηγητής του φοιτητή  κ. Σ. Παπαευθυμίου με  γνωστικό αντικείμενο: Τεχνικές μορφοποίησης, Συγκόλλησης και Κατεργασίας Μετάλλων και Κραμάτων

Ο κ. Σ. Παπαευθυμίου μίλησε για την άψογη συνεργασία του με το φοιτητή και παρουσίασε συνοπτικά το αντικείμενο της διπλωματικής του εργασίας που ήταν: Χαρακτηρισμός και προσομοίωση της εξόρυξης του κρυσταλλογραφικού ιστού κατά τη θερμομηχανική επεξεργασία κράματος   στην κατεύθυνση της τεχνολογίας υλικών.

Ο βραβευθείς φοιτητής κ. Φ. Τσιώλης μίλησε με ενθουσιασμό για τον τομέα της μεταλλουργίας που όπως βαθιά πιστεύει, είναι ένα αντικείμενο πολλά υποσχόμενο και σε ένα δρόμο που κοιτάει μόνο μπροστά.

 

Ο επιβλέπων καθηγητής του κ. Τσιώλη, κ. Σ. Παπαευθυμίου

Ο πρόεδρος ΣΜΕ κ. Α. Κεφάλας, ο βραβευθείς φοιτητής κ. Φ. Τσιώλης και ο επιβλέπων καθηγητής κ. Σ. Παπαευθυμίου

Ο βραβευθείς φοιτητής κ. Φ. Τσιώλης

Στη συνέχεια, στο δεύτερο μέρος της Γενικής Συνέλευσης που ήταν ανοιχτό στο κοινό και υπήρχε και η δυνατότητα παρακολούθησής του και μέσω live streaming, έλαβαν χώρα δύο συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης.

Στην πρώτη συζήτηση με θέμα «Προκλήσεις και ευκαιρίες για την εξορυκτική βιομηχανία σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα» συμμετείχαν ο κ. Πέτρος Τζεφέρης, Γενικός Διευθυντής Ορυκτών Πρώτων Υλών ΥΠΕΝ, ο κ. Αθανάσιος Κεφάλας, Πρόεδρος ΣΜΕ και Πρόεδρος της Imerys  Greece, ο κ. Φώτης Στεφανής, Αντιπρόεδρος ΣΜΕ και Διευθύνων Σύμβουλος της Βιομηχανικά Ορυκτά Ελλάδος (IMG), ο κ. Δημήτρης Δημητριάδης μέλος του ΔΣ του ΣΜΕ και  Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και ο κ. Πέτρος Μαραμπούτης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ecoefficiency. Τη συζήτηση συντόνισε ο κ. Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου, Αντιπρόεδρος ΣΜΕ και Δ/νων Σύμβουλος της ΓΕΩΕΛΛΑΣ.

Οι ομιλητές ανέλυσαν ενδελεχώς τις καίριες προκλήσεις του κλάδου αλλά και τις ευκαιρίες που έχουν παρουσιαστεί. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Τζεφέρης,  η εξόρυξη αποτελεί κλειδί για την ενεργειακή μετάβαση, πλην όμως δεν έχει τα απαιτούμενα εχέγγυα της δημοφιλίας. Σε αυτό βασικό ρόλο διαδραματίζει η ελλιπής παιδεία και η εσωστρεφής επικοινωνιακή πολιτική του κλάδου. «Η κοινωνική αποδοχή (Social license to operate) είναι κρίσιμο στοιχείο για την ανάπτυξη του εξορυκτικού κλάδου στην ΕΕ. Επειδή το θέμα δεν είναι μόνο δικό μας, σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, η εμπλοκή μεγάλων εταιριών (πχ. αυτοκινητοβιομηχανιών, ηλεκτροκίνησης), αλλά και προσώπων της οικονομικής ελίτ και των media στον εξορυκτικό τομέα, πιστεύω ότι θα βοηθήσουν στην άμβλυνση της παγιωμένης αρνητικής εικόνας», δήλωσε ο κ. Τζεφέρης.

Αναλυτικά για τα μεγέθη της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας μίλησε ο κ. Α. Κεφάλας,   Όπως περιέγραψε χαρακτηριστικά, σύμφωνα με την τελευταία μελέτη του ΙΟΒΕ, ο εξορυκτικός κλάδος είναι λίγο πάνω από το 3% του ΑΕΠ, έχει έντονα εξαγωγικό προσανατολισμό με ευρεία βάση χωρών εξαγωγής και μερίδιο 5-10% στις εξαγωγές της χώρας. Παράλληλα, υποστηρίζει περί τις 100.000 ποιοτικές θέσεις εργασίας, κυρίως στην Ελληνική Περιφέρεια. Θετικό πρόσημο αποτελεί η καταγραφή σημαντικών επενδύσεων της τάξης των 350 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, ακόμα και στη δύσκολη δεκαετία της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας. Επιπροσθέτως τόνισε ότι, «είναι απόλυτα βάσιμο το επιχείρημα ότι ο εξορυκτικός κλάδος θέλει και μπορεί να επωφεληθεί της ανόδου της ζήτησης των ορυκτών πρώτων υλών, καθώς και να αποτελέσει θετικό παράδειγμα για το νέο παραγωγικό υπόδειγμα που αναζητά τα τελευταία χρόνια η εθνική οικονομία».  

Ο κ. Φ. Στεφανής, αναφέρθηκε στην ανάγκη που θα προκύψει για την κατασκευή σημαντικών έργων υποδομών, όπως σιδηροδρόμων, γεφυρών, λιμένων και πολλών έργων ΑΠΕ., στην Ευρώπη στο πλαίσιο της οικονομικής και ενεργειακής ανεξαρτητοποίησης της από άλλες μεγάλες δυνάμεις. Επιπλέον, όπως υπογράμμισε, «μπορούμε να υλοποιήσουμε κατασκευές με net zero emissions, αλλά κυρίως  με συμβατικά  αδρανή υλικά κι όχι net zero emissions χωρίς αδρανή υλικά. Επίσης, δεν υφίσταται λόγος εισαγωγής αδρανών υλικών, για παράδειγμα από την Κίνα, διότι σε κάθε περίπτωση δεν είναι φιλικότερο προς το περιβάλλον να εισαγάγουμε ένα μεγάλο καράβι με εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από το να παράγουμε 3 κιλά διοξειδίου που σήμερα απαιτούνται για ένα τόνο αδρανούς υλικού. Εντούτοις, θα πρέπει κάποια στιγμή να μας απασχολήσει και το carbon leakage τόσο στα ορυκτά όσο και στο τσιμέντο».

Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και ο κ. Π. Μαραμπούτης, επισημαίνοντας ότι σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν κράτη που βρίσκονται πολύ πιο μπροστά περιβαλλοντικά από άλλα και αυτά πιέζουν προς μια πιο «πράσινη» Ευρώπη. Αυτό συμβαίνει και γιατί πιστεύουν ότι τα «πράσινα προϊόντα» τους έχουν μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη και γιατί προσπαθούν να επιβάλουν και στους υπόλοιπους «υψηλότερο περιβαλλοντικό κόστος» για λόγους ανταγωνισμού. Σχετικά με την λεγόμενη διαρροή άνθρακα (carbon leakage), η λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να κάνει η Ευρώπη το μέγιστο δυνατό για το περιβάλλον με οποιοδήποτε κόστος και οι άλλοι θα ακολουθήσουν.  Για το αν θα έπρεπε να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα για το carbon leakage, μια πολύ απλή σκέψη είναι ότι υπάρχουν πολλές και μεγάλες επιχειρήσεις Ευρωπαϊκών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται και εκτός Ευρώπης, ενώ και η εφαρμογή τέτοιων μέτρων δεν είναι καθόλου εύκολη. Με το πέρασμα του χρόνου και αυτοί θα αναγκασθούν να ακολουθήσουν. Ο κ. Μαραμπούτης προσέθεσε ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε το “Taxonomy” και ότι στόχος του είναι να οδηγήσει την Ευρώπη σε  “net zero” το 2050 με βάση κάποια συγκεκριμένα κριτήρια. Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή  υπάρχουν χρονοδιαγράμματα για την ανάπτυξη και εφαρμογή του “Taxonomy”,  οι σημερινές  όμως συνθήκες δείχνουν ότι θα υπάρξουν αλλαγές στα χρονοδιαγράμματα, στους δείκτες  αλλά και στους στόχους».

Για την ανάγκη εκσυγχρονισμού του κανονιστικού πλαισίου, τη βελτίωση των χρόνων αδειοδότησης, την ασφάλεια δικαίου, τα χωροταξικά ζητήματα, τις επενδύσεις/διαγωνισμούς για δημόσιους μεταλλευτικούς χώρους, καθώς και την ψηφιακή διακυβέρνηση μίλησαν διεξοδικά όλοι οι συμμετέχοντες. Όπως υπογράμμισε ο κ. Δ. Δημητριάδης, για τα βιομηχανικά έργα η χώρα χρειάζεται σαφή ωρίμανση, ενώ παράλληλα πρέπει να αντιμετωπιστεί το θέμα της αντίληψης των εργαζομένων που επιμένουν στις παραδοσιακές τεχνικές και δε δέχονται εύκολα τη νέα τεχνολογία που θα καλυτερεύσει τις συνθήκες εργασίας και θα αυτοματοποιήσει την εφοδιαστική αλυσίδα.

«Το πρόβλημα είναι διττό», εξήγησε ο κ. Δημητριάδης, «δεν έχουν γαλουχηθεί οι κοινωνίες, ώστε να κατανοούν ότι η μεταποίηση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη. Επιπλέον, εάν θέλουμε να γίνουμε πόλος ξένων επενδύσεων πρέπει να λύσουμε όλα τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν σχετικά με τις καθυστερήσεις στις αδειοδοτήσεις, τα χρονοδιαγράμματα που δεν τηρούνται και όλα τα υπόλοιπα. Οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο θεμέλιος λίθος είναι η επενδυτική συμφωνία να καλύπτει και τα δύο μέρη. Πρέπει να ξεκινάμε επενδύσεις αφού έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο θεσμικά, ώστε να ενδυναμώσουμε την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό».

Ο κ. Κεφάλας πρόσθεσε ότι «το σημαντικότερο εμπόδιο για την ανάπτυξη του ελληνικού εξορυκτικού κλάδου, σε μία περίοδο ανοδικού κύκλου για τις ορυκτές πρώτες ύλες, είναι το έλλειμα αναγνώρισης της σπουδαιότητάς του για το σήμερα αλλά κυρίως για το αύριο της ελληνικής οικονομίας και της συναφούς υποστήριξής του στη πορεία για τη βιώσιμη ανάπτυξή του». Επίσης, ο κος Κεφάλας τόνισε ότι «η ποιοτική νομοθέτηση επηρεάζει σημαντικά το επενδυτικό κλίμα, δρα καταλυτικά στην αποτελεσματική λειτουργία των επιχειρήσεων και αποδεσμεύει δυναμικό της Δημόσιας Διοίκησης για να ασχοληθεί με τις στρατηγικές κατευθύνσεις και τον έλεγχο τήρησης της νομοθεσίας.  Η υποστελέχωση υπηρεσιών είναι σημαντικό θέμα και ο Σύνδεσμός το επισημαίνει όπου και όταν χρειάζεται, όμως η βελτίωση της ποιότητας της νομοθέτησης θα βοηθήσει και σ΄ αυτή την κατεύθυνση». 

Στα θετικά νέα της συζήτησης περιλαμβάνεται η ενημέρωση από τον κ. Τζεφέρη ότι σύντομα τα ετήσια δελτία δραστηριότητας των εταιρειών του εξορυκτικού κλάδου θα υποβάλλονται και θα επεξεργάζονται ηλεκτρονικά, μέσω της νέας εφαρμογής που έχει ήδη αναπτυχθεί και θα λειτουργήσει σε ένα χρόνο.

Στη δεύτερη συζήτηση με θέμα «Εξορυκτική Βιομηχανία 4.0: Οι γνώσεις και οι δεξιότητες που απαιτούνται, οι αναγκαίες αλλαγές στην εκπαίδευση του προσωπικού μας και η πιστοποίησή της» στο πλαίσιο της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης των Μελών του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων», Στη συζήτηση συμμετείχαν η κα Θέμις Ευτυχίδου, Γενική Γραμματέας Βιομηχανίας του ΥΠΑΝ, η κα Αναστασία Αμβροσιάδου, Αντιπρόεδρος Ανθρώπινου Δυναμικού των Χωρών ΕΜΕΑ της Imerys, ο κ. Άγγελος Καλογεράκος, μέλος του ΔΣ του ΣΜΕ και Γενικός Διευθυντής της ΤΙΤΑΝ και ο κ. Χρήστος Καβαλόπουλος, Γενικός Διευθυντής του ΣΜΕ, ενώ ο κ. Δ. Καλιαμπάκος, Κοσμήτορας της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών Μηχανικών ΕΜΠ έκλεισε τη συζήτηση με την παρουσίαση του αναμορφωμένου προγράμματος σπουδών, στο πλαίσιο των προκλήσεων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Συντονιστής της ενδιαφέρουσας συζήτησης ήταν ο κ. Μάνθος Κωνσταντινίδης, Γενικός Γραμματέας ΣΜΕ και Διευθύνων Σύμβουλος της Δελφοί-Δίστομον.

Στο κρίσιμο θέμα των ασαφειών στις περιγραφές και τις κατατάξεις των επαγγελματικών αδειών των εξειδικεύσεων του κλάδου, που εμπεριέχει η Yπουργική Aπόφαση 113/2012, αναφέρθηκε εκτενώς η κα Θ. Ευτυχίδου. Τόνισε την ανάγκη απλοποίησης του ευρύτερου πλαισίου και των διαδικασιών που απαιτούνται για να ονομαστεί ένας επαγγελματίας του κλάδου χειριστής μηχανημάτων έργων, η οποία όπως είπε χαρακτηριστικά, ήδη αναλύεται στο Υπουργείο. «Είμαστε στη διαδικασία επεξεργασίας μίας υπουργικής απόφασης, η οποία θα ορίζει τη μερική πρόσβαση στα μηχανήματα. Αυτό επί της ουσίας σημαίνει ότι οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να εξεταστούν σε ένα μηχάνημα, ώστε να μπορούν να λάβουν μερική πρόσβαση σε συγκεκριμένο μηχάνημα. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η ταχύτητα και η απλούστευση στις διαδικασίες προς όφελος της βιομηχανίας. Στόχος της δημόσιας διοίκησης είναι να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις εναρμονισμένες με τις νέες συνθήκες και τεχνολογίες και να απλουστεύσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, έχοντας όμως πάντα ως βασικό σκοπό την προστασία των εργαζομένων που χειρίζονται τα μηχανήματα έργου και τα οποία απαιτούν γνώσεις και δικλείδες ασφαλείας», υπογράμμισε. Επιπλέον, το υπουργείο μελετάει το συγκερασμό των προγραμμάτων κατάρτισης και των πιστοποιήσεων, σε σχέση με την προϋπηρεσία. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθεί μία εναλλακτική λύση απόκτησης άδειας για όσους δε διαθέτουν προϋπηρεσία, αλλά έχουν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση».

Ο κ. Α. Καλογεράκος περιέγραψε το μείζον πρόβλημα των ελλείψεων σε επίπεδο τεχνικών ειδικοτήτων στον κλάδο, όπως είναι οι χειριστές μηχανημάτων. Επιπλέον, υπάρχει η ανάγκη εκπαίδευσης των εργαζομένων στις νέες τεχνολογίες του Ψηφιακού Μετασχηματισμού και η ανάπτυξη των Τεχνικών Σχολών με στόχο την στελέχωση της παραγωγικής δραστηριότητας του κλάδου. «Γίνεται μία προσπάθεια να προσελκύσουν οι τεχνικές εταιρείες εργαζομένους, στο πλαίσιο του Brain Gain, όμως παράλληλα απαιτείται η εκπαίδευση εντός των εταιρειών και Ελλάδας των υπαρχόντων επαγγελματιών. Χρειάζεται μία συντονισμένη και συνολική προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα, που θα ενισχύσει τον κλάδο και θα ωθήσει την ανάπτυξη.»

Για το υβριδικό περιβάλλον εργασίας και τις πολυδιάστατες επιπτώσεις στον κλάδο μίλησε η κα. Α. Αμβροσιάδου. Όπως περιέγραψε, υπάρχουν δυο κατηγορίες εργαζομένων, αυτοί που απασχολούνται στη παραγωγή και οι οποίοι δε μπορούν να εφαρμόσουν το συγκεκριμένο μοντέλο εργασίας λόγω της φύσεως του επαγγέλματος, και όσοι εργάζονται στα γραφεία, οι οποίοι μπορούν. Αυτό δημιουργεί πρόκληση στις επιχειρήσεις του κλάδου ως προς την ενσωμάτωσή των δύο ομάδων εργαζομένων, με στόχο την ύπαρξη ισορροπίας. Επιπροσθέτως, τόνισε την προ των πυλών έλλειψη εργατοτεχνικού προσωπικού, που οδηγεί στην εισαγωγή εργαζομένων από άλλες χώρες, αλλά και την έλλειψη σωστής επικοινωνίας των συγκεκριμένων επαγγελμάτων του κλάδου  στα νέα παιδιά, τα οποία τα θεωρούν αυτά δεύτερης κατηγορίας.

Μία διαφορετική οπτική παρουσίασε ο κ. Χ. Καβαλόπουλος, δίνοντας έμφαση στην εξορυκτική βιομηχανία. «Δυστυχώς, όλα αυτά που προαναφερθήκαν αποτελούν προκλήσεις στο εγγύς αύριο. Σε αντίθεση με τις εγχώριες πρακτικές, στο εξωτερικό οι μεγάλες εξορυκτικές βιομηχανίες ήδη εφαρμόζουν διαδικασίες ρομποτοποίησης, λειτουργίες αυτοματοποιημένων φάσεων, εξ’ αποστάσεων λειτουργία υπόγειων μεταλλείων και έχουν εισάγει νέες τεχνολογίες. Αυτά όμως απαιτούν μεγάλες επενδύσεις και δεν έχει δοθεί η απαραίτητη έμφαση στη σημασία των ορυκτών υλών και την αναβάθμιση του κλάδου. Με βάση τις προκλήσεις και τους περιορισμούς που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το μέλλον μας είναι αρκετά αβέβαιο, αν δε γίνουν μεγάλες επενδύσεις προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Το μεταλλείο και η εξόρυξη θα «σβήσει» χωρίς τα κατάλληλα εφόδια, κάτω από τις υπέρογκες απαιτήσεις και τον ισχυρό ανταγωνισμό. Επιπροσθέτως πρέπει να γίνει διαφοροποίηση, τροποποίηση και αλλαγή του μεταλλευτικού κώδικα στα νέα δεδομένα». Επιπλέον, ο κ. Χ. Καβαλόπουλος υπογράμμισε την επιτακτική ανάγκη εκπαίδευσης σε ειδικότητες που αυτή τη στιγμή φαντάζουν αδιανόητες, αλλά επιβάλλονται από την τεχνολογική ανάπτυξη, όπως η γνώση συνδυασμού εξ’ αποστάσεως εργασίας με Internet of Things (IoT), προγραμματισμός συνεργασίας μηχανών και ουσιαστικής παρέμβασης μέσω της αξιοποίησης των δεδομένων (data) που παρέχονται. Ένα άλλο θέμα που χαίρει προσοχής είναι η σωστή επικοινωνία της σημασίας όλων των επικείμενων αλλαγών στους εργαζομένους, με στόχο την κατανόηση της ανάγκης της εντατικής νέας εκπαίδευσης.

Η συζήτηση ολοκληρώθηκε με τη συμφωνία των συμμετεχόντων ότι επιβάλλεται να δοθεί άμεση προσοχή στις επενδύσεις που χρειάζονται για να εναρμονιστούν οι εταιρείες με το Industry 4.0 και η εκπαίδευση που απαιτείται για την πλήρη ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων. Η Γενική Γραμματέας Βιομηχανίας του ΥΠΑΝ ενημέρωσε ότι ολοκληρώνονται η εθνική στρατηγική και το πλαίσιο δράσης για την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη βιομηχανία. Σε αυτήν προτάσσονται τα θέματα εκπαίδευσης και ειδικά η ενδο-επιχειρησιακή εκπαίδευση, που θα χρηματοδοτηθεί από τη δημόσια διοίκηση δημόσιους πόρους. Στόχος όλων είναι να γίνει πιο ελκυστική η εξορυκτική βιομηχανία και να προσελκύσει νέους εργαζομένους με τεχνογνωσία και εξειδικευμένη κατάρτιση στα νέα επαγγέλματα. Όπως τόνισε ο κ. Καβαλόπουλος, για να συμβεί αυτό, χρειάζεται συνεργασία και βοήθεια από το σύνολο της Δημόσιας Διοίκησης σε θέματα παιδείας και εκπαίδευσης, ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες δομές.

Στο τέλος των συζητήσεων στρογγυλής τραπέζης, τοποθετήθηκε ο  καλεσμένος ομιλητής: κ. Δ. Καλιαμπάκος, Κοσμήτορας της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών Μηχανικών ΕΜΠ με θέμα παρουσίασης το αναμορφωμένο πρόγραμμα σπουδών στο πλαίσιο των προκλήσεων της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.

κ. Δ. Καλιαμπάκος, Κοσμήτορας της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών Μηχανικών

H Γενική Συνέλευση ολοκληρώθηκε με μία σύντομη τοποθέτηση του κ. Ι. Πασπαλιάρη, επίτιμου καθηγητή της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών Μηχανικών που αφορούσε στις δυνατότητες επενδύσεων μέσα από το ΕΙΤ.

κ. Ι. Πασπαλιάρης, επίτιμος καθηγητής της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών Μηχανικών